Vastgoedrecht

Zodra een woning onder het sociale huurregime valt, zijn de maximale huurprijzen gemaximeerd. Een zelfstandige woning met een kale huurprijs beneden de € 710,68 per maand (peiljaar 2018) wordt aangemerkt als een sociale huurwoning. Dit heeft de nodige gevolgen.

Bij verkooptransacties van onroerend goed bedingt de verkoper dikwijls dat de koper en diens rechtsopvolger(s) geen bezwaar of beroep mogen instellen tegen (toekomstige) ruimtelijke of milieuhygiënische ontwikkelingen die in het belang van verkoper (kunnen) zijn (bijvoorbeeld omdat de verkoper naast het verkochte een bedrijf blijft exploiteren of andere eigendom blijft houden dat hij onbelemmerd wil gebruiken). Vaak wordt daaraan in de overeenkomst een boetebepaling gekoppeld. Mag dat juridisch gezien? De rechtbank Limburg heeft recent daarover een interessante uitspraak gedaan (*).

Wanneer een verhuurder de huur wil opzeggen bij de huur van een woonruimte, dient hij rekening te houden met de wettelijke opzeggingsvereisten. Deze zijn dwingend van aard en bieden veel bescherming aan de huurder. In de praktijk wordt dit door verhuurders vaak miskend, hetgeen resulteert in onwettige huuropzeggingen. Er is echter een manier voor de verhuurder om dit probleem te omzeilen. In plaats van opzegging kan de verhuurder soms een beroep doen op ontbinding en zo (het grootste deel van) de wettelijke bescherming ontlopen.